Czy Polskapresse zarobi na Tygodnikach Online?

Interaktywnie.com: Dwa lata temu zamknęliście cześć swoich tekstów za Piano. Teraz proponujecie kolejny płatny kontent - Tygodniki Online. To osobny projekt?

Tomasz Krawczyk, dyrektor rozwoju redakcyjnego Polskapresse i Mediów Regionalnych: Piano to projekt, do którego przyłączyliśmy się w 2012 roku, w wersji określanej przez Piano jako "national". To zbiór serwisów i treści od różnych wydawców, które zostały zamknięte w jednym wspólnym paywallu. Tymczasem nasze tygodniki online to przedsięwzięcie całkowicie autorskie, w skład którego wchodzą nowe produkty, a całość powstała w ramach naszej technologii, jak i własnego systemu płatności.

To znaczy, że system Piano się nie sprawdził?

To oznacza tylko tyle, że eksperymentujemy z różnymi modelami biznesowymi i cały czas szukamy różnych rozwiązań. Piano to zupełnie inne przedsięwzięcie - ze względu na treści, sposób płatności, czy nawigacji po udostępnionych w systemie treściach.
W tym projekcie stawiamy na nasze bardzo lokalne, ale mocne marki tygodnikowe, z którymi chcemy dotrzeć do lokalnych czytelników z jasno sprecyzowanymi oczekiwaniami. Dlatego też nie weszliśmy do ogólnopolskiego programu Piano, tylko stworzyliśmy dedykowane rozwiązanie, w ramach którego oferujemy nowe produkty, nowe treści, wartości dodane, jak choćby dostęp do Ekstra Magazynu.

A konkretnie - ilu jest subskrybentów Piano? Właściciele nigdy nie pochwalili się wynikami, co sugeruje, że chwalić się nie ma czym.

Nie udostępniamy takich danych.

Megapanel sierpień 2014 - media regionalne

Nie da się zarabiać na bezpłatnych treściach w internecie czy wydawcy nie umieją tego robić?

Pewnie, że potrafią. Cały czas zarabiamy na treściach udostępnianych za darmo.

To skąd dodatkowy paywall?

W internecie mamy mnóstwo różnych modeli biznesowych, począwszy od tradycyjnej sprzedaży reklamy display, czyli CPM, a skończywszy na przedsięwzięciach afiliacyjnych. Nie dzieliłbym tej rzeczywistości tylko na treści płatne i bezpłatne, bo jest ona wielowymiarowa. Dla mnie paywall to po prostu kolejny model i możliwość budowania relacji z czytelnikiem, które są dla nas szczególnie ważne. Jesteśmy producentem treści, w mediach lokalnych - największym, i pracujemy nad tym, by były to treści, za które czytelnik chciałby zapłacić. Reklamodawca jest i będzie bardzo ważny, ale akurat dla mnie, z perspektywy tego, czym się zajmuję, bezpośrednie relacje z czytelnikami są najważniejsze.

Jak zamierzacie zmusić ich do płacenia? Mają przecież do wyboru wiele darmowych opcji, także wśród największych ogólnopolskich wydawców, takich jak na przykład Gazeta.pl czy Onet.

Po pierwsze - my nie chcemy nikogo do niczego zmuszać. Chcemy przekonać. Nie zamykamy treści, które dotychczas były darmowe. Oferujemy natomiast w internecie nowe produkty, z nowymi treściami, w oparciu o sprawdzone marki gazetowe, tworzone przez zespoły lokalne. Nie jestem pewien, czy inni ogólnopolscy wydawcy mają redakcje, na przykład w Kościerzynie, Skierniewicach czy Gorlicach. To właśnie te lokalne zespoły są naszą największą siłą, bo tworzą unikatowe, jakościowe treści, teraz często wzbogacone o nowoczesne sposoby ich prezentacji.

Pytanie, czy w Kościerzynie znajdzie się odpowiednia liczba osób, które będą chciały zapłacić za subskrypcję. Do lokalnych mediów przywiązane są osoby, które przywykły też do druku. Często starsze.

Pozwolę sobie zauważyć, że to stereotypowe podejście. Jeśli popatrzymy na generalne dane dotyczące czytelnictwa prasy, to może nasuwać się taki wniosek. Ale dlaczego twierdzić, że pomysł nie zadziała, jeśli do tej pory nie mieliśmy oferty także dla młodszych czytelników w internecie? My nie zastępujemy jednego medium drugim, tylko poszerzamy ofertę oraz grupę docelową. Jak to zmierzyć, jak się przekonać, jeśli nie spróbujemy? Moim zdaniem, zapotrzebowanie na informację lokalną jest i będzie coraz większe. Dzisiaj jako społeczeństwo często żyjemy jeszcze tym, co centralne, ale to się zmienia i będzie zmieniało na rzecz lokalności.