Planeta Utopia, królestwo idealnych interfejsów

5 stopniowa skala Likerta służy do weryfikacji satysfakcji w skutek użycia produktu, w tym wypadku interfejsu. Jednak skala ta znormalizowana do poziomu odpowiedzi słownych, zamkniętych w przedziale: całkowicie się nie zgadzam do absolutnie się zgadzam odpowiada de facto na pytanie postawione przez badacza. Reakcja na formę pytania [Likeart item] jest czysto indywidualna, wynik to wartość uśredniona odpowiedzi. I tu właśnie ani ISO ani Nielsen, nie precyzują jednoznacznie jak konstruować pytania, żeby posiadać względnie zbliżone wskazania.

<blockquote>...Zarówno ISO jak i Nielsen definiują satysfakcję jako mocno indywidualna kwestię konkretnego użytkownika, bez podawania wyraźnych wytycznych odnośnie skali i zasad pomiaru.</blockquote><br /> <br /> Zalecam lepiej przeczytać standard ISO i może ten właściwy z definicjami, akurat tam miara satysfakcji jest dość szczegółowo opisana odnośnie skal i zasad pomiaru. Po co wprowadzać standaryzację ISO gdyby nie było wskazówek dla porównań? Różnice indywidualne faktycznie występują w satysfakcji, ale w użyteczności mierzymy satysfakcje jako czynnik zamian po użyciu produktu. "Questionnaires to measure satisfaction and associated attitudes are commonly built using Likert and semantic<br /> differential scales." oraz "A number of questionnaires are available that are widely used. They include: ASQ, CUSI, PSSUQ,<br /> QUIS, SUMI, and SUS)." <br /> <br /> PS: norm które o tym mówią jest znacznie więcej niestety tylko jedna jest opisana w WIKIpedii, przykładowe: 9126-1, 13407, 14598-5, 25062. <br /> <br /> <blockquote>"oczekiwanie, dopasowanie do gustu..." </blockquote><br /> - tego z pewnością nie mierzymy w użyteczności, przecież to są badania jakościowe, przy próbach ok 10 osób. Satysfakcja po użytkowa jest korelatem motywacji do użycia produktu, ale na pewno nie mierzymy dopasowania czy oczekiwań dla takich pomiarów potrzeba próby ilościowej. Wplatanie w użyteczność różnić indywidualnych jest bezcelowe, przynajmniej w kontekście badania użyteczności.

Ręczny trackback<br /> <br /><a class="non-html" href="http://misz.net/?p=147"> http://misz.net/?p=147</a><br /> <br /> :)

jakoś w moim odczuciu, dzisiejsze interfejsy są już dość dobre. nie dobry zaś jest poziom wiedzy o użytkowniku, który sięga po informacje do danego serwisu. jeżeli coś ma się rozwijać, to zamiast kolejnych pomysłów na jeszcze bardziej użyteczne kolorki, widziałbym rozwój wiedzy o użytkowniku i personalizację informacji po które on sięga. budowanie portalu który żyje w zgodzie z użytkownikiem i jego potrzebami a nie portalu za portalem tyle że o innej tematyce i a nóż widelec, może ten użytkownik będzie zaglądać w oba miejsca.

interakcja zawsze będzie uzależniona od odpowiednich grup, które domyślnie mają z owej interakcji korzystać. Poszukiwanie idealnych a co ważniejsze uniwersalnych rozwiązań w moim odczuciu skutkuje zwykle obniżeniem jakości projektu. HCI podlega również ciągłej ewolucji, także niewszystkie konwencje uważane niegdyś za oczywiste i obowiązkowe mają przekładnie na obecne realia. Tworzenie HCI podąża w dalszym ciągu drogą prób i błędów, co jest najlepszą praktyką przy opracowaniu projektu z uwzględnieniem wspomnianych konwencji (J.Nielsen) ale bez potrzeby kurczowego trzymania się sztywnych regułek i badań, które zawsze będą o jeden krok wstecz za użytkownikami.