Niewiarygodnie pokrętne drogi recyklingu

Zużyte już ekrany LCD zabierzemy na wojnę z bakteriami, a nadające się do śmieci plastikowe jednorazówki trafią do reaktorów jądrowych. Sposobów na niecodzienny recykling jest więcej. Naukowcy wymyślają zaskakujące sposoby na likwidowanie zagrożeń ze strony zużytego sprzętu. Poważny problem stanowią obecnie elektroniczne i plastikowe odpady. Te pierwsze mogą być szczególnie niebezpieczne. Głównie za sprawą metali ciężkich [...]

Zużyte już ekrany LCD zabierzemy na wojnę z bakteriami, a nadające się do śmieci plastikowe jednorazówki trafią do reaktorów jądrowych. Sposobów na niecodzienny recykling jest więcej.

Naukowcy wymyślają zaskakujące sposoby na likwidowanie zagrożeń ze strony zużytego sprzętu. Poważny problem stanowią obecnie elektroniczne i plastikowe odpady. Te pierwsze mogą być szczególnie niebezpieczne. Głównie za sprawą metali ciężkich i toksycznych chemikaliów, które – jeśli np. ekran LCD zamiast do przetworzenia trafi na śmietnik – zanieczyszczają środowisko naturalne. Zużyte ekrany LCD stanowią zaś coraz poważniejszy problem.

Niesamowita sztuka ze zużytej elektroniki

W laboratorium University of York’s Department of Chemistry wymyślono, by część odpadów z niepotrzebnych już ekranów LCD włączyć do produkcji substancji o działaniu antybakteryjnym – w tym używanych do zwalczania zakażeń powodowanych przez Escherischia coli, Staphylococcus aureus i innych niebezpiecznych mikrobów, które mogą powodować masowe, poważne zachorowania. Głównym obiektem zainteresowań uczonych jest PVA – alkohol poliwinylowy, jeden ze związków, z których zbudowane są ekrany LCD. Tak się jednak dobrze składa, że PVA jest dobrze tolerowany przez ludzki organizm (stosuje się go m.in. w neurochirurgii i okulistyce) – dzięki niemu można poprawiać właściwości i skuteczność medykamentów. Wymyślono zatem, że PVA może świetnie nadawać się do tworzenia produktów zwalczających zakażenia bakteryjne. Alkohol poliwinylowy pozyskany z ekranów LCD poddano obróbce cieplnej i chemicznej; na koniec dorzucono doń nanocząstki srebra – by wzmocnić antybakteryjne działanie preparatu. W takiej postaci produkt może być wykorzystywany w zwalczaniu zakażeń np. w szpitalach. Z informacji podanej przez York University wynika, iż produkt nadaje się również do wytwarzania medykamentów podawanych doustnie (w postaci tabletek lub zawiesin).

Oczywiście, produkty oparte na PVA i nanosrebrze, zanim uzyskają zezwolenie na użytkowanie, czeka jeszcze żmudna procedura sprawdzająca bezpieczeństwo dla ludzi. Niemniej, pomysł, by to, co dawniej tworzyło LCD, a w nowym wcieleniu wspomagało powrót do zdrowia, wydaje się zwyczajnie niewiarygodny.

Reaktory wodorowe będzie można kupić w markecie?

Podobnie jak dziwne wydaje się, by zużyte jednorazowe reklamówki trafiały do akumulatora litowo-jonowego i spełniały tam funkcję anody (tego typu baterie stosowane są w laptopach czy telefonach komórkowych). Oczywiście, jednorazówki nie trafiają tam w postaci takiej, jaką mają pierwotne, ale przerobione są w maleńkie, węglowe kulki, tzw. mikrosfery. Produkcja mikrosfer jest na chwilę obecną kosztowna; jednak ze względu na jednolity skład, kształt i wielkość, oraz zdolność do przewodzenia ciepła i prądu elektrycznego te węglowe „perełki” znajdują obecnie szereg zastosowań, a w planach już są nowe. Mikrosfery dodaje się do opon, by rozpraszały ciepło generowane podczas tarcia gumy o podłoże i w ten sposób chroniły oponę przed przegrzaniem. Stosuje się jako dodatki polepszające właściwości smarów, tonerów i farb. Same torby plastikowe można też przerobić na nanorurki węglowe. Przy obecnym zainteresowaniu grafenem – zakładając, że udałoby się wymyślić tanią technologię przerobu jednorazówek – torby te mogłyby stać się surowcem, na którym opierałby się nano-przemysł.

Jeśli jednorazówki zamknie się w komorze i podda działaniu wysokiego ciśnienia oraz temperatury, rozkładają się one dosłownie na czynniki pierwsze, przyjmujące przy odpowiednich wartościach ciepła i ciśnienia postać gazową. Jeśli taką komorę wypełni się gazem obojętnym zamiast powietrzem, z tego, co dawniej było stertą foliowych worków, można odzyskać uwolniony wodór i wykorzystać go jako paliwo.

Niesamowita folia ochronna

Dzisiejsza technologia dysponuje tak oszałamiającymi możliwościami recyklingu materiałów, iż wydaje się, że możemy przetworzyć wszystko. Tyle teoria. W praktyce istnieje jeden poważny ogranicznik możliwości – prozaiczny, zresztą: kosztowność technologii.

Źródło: gadzetomania.pl

Pobierz ebook "Social media marketing dla firm i agencje się w nim specjalizujące"