Zakuwanie online, czyli samopomoc uczniowska

Zadania domowe w wersji offline odchodzą powoli do lamusa. Serwisy ze ściągami online i z forami do rozwiązywania zadań, wraz z rokiem szkolnym, święcą tryumfy.

Zasoby serwisów edukacyjnych docenili uczniowie, którzy na odwiedzają je regularnie. Jak wynika z czerwconej fali badania Megapanel PBI/Gemius, serwisy edukacyjne grupy Gazeta.pl (w tym najpopularniejsza ściąga.pl) notują ponad 3 miliony realnych użytkowników. Zadane.pl z kolei odwiedziło ponad milion uczniów. Serwisy edukacyjne odwiedza więcej osób, niż popularne witryny motoryzacyjne (dla przykładu: moto od Gazety.pl zanotowało „tylko” 1,2 miliona RU). Samą wikipedię odwiedza aż 8 milionów użytkowników miesięcznie.

Część serwisów edukacyjnych nie pobiera opłat za korzystanie z zasobów, ale za to wyświetla reklamy. Inną politykę stosuje grupa  Netstel Software, do której należą trzy wymienione w tabeli serwisy: wypracowania.pl, streszczenia.pl i opracowane.pl. Za dostęp do pełnego streszczenia, charakterystyki bohatera czy omówienia lektury, użytkownik musi zapłacić ponad 3 złote. Serwisy te mają jednak ograniczony zakres tematyki, skupiając się wyłącznie na zagadnieniach związanych z literaturą.
Trzy spośród omawianych serwisów posiada eksperta. Ale uwaga, jest haczyk. O ile kontakt z polonistką na dwóch serwisach grupy Netstel jest jasny i użytkownik wie, do kogo pisze, o tyle w pozostałych ekspertami są użytkownicy. Zazwyczaj ci, którzy zgromadzili najwięcej punktów za rozwiązane zadania czy napisane opracowania.

A jak z prawami autorskimi? Część serwisów jasno zaznacza, że kopiowanie i rozpowszechnianie treści umieszczonych na stronie jest zabroniona.

Podpisać się pod cudzą pracą nie wolno i już, jest to po prostu przestępstwo ("kto przywłaszcza sobie autorstwo", art. 115 ust. 1 pr.aut.) i to ścigane z urzędu (a więc nie tylko na wniosek pokrzywdzonego) – komentuje Olgierd Rudak, prawnik, autor blogu Lege Artis. - W zasadzie nie zmienia tego nawet ewentualna zgoda autora, art. 16 pr.aut. daje twórcy tylko uprawnienie do wyboru sposobu oznaczania (pseudonim, imię, nazwisko, anonimowo), natomiast brak jest przepisów, które pozwalałyby "przepisać" czyjś utwór bez ryzyka konsekwencji.

Informację o prawie autorskim jasno zaznacza między innymi serwis bryk.pl, w którym teksty należą do wydawnictwa Greg. Tym samym uczeń nie ma prawa skopiować pracy i podpisać jej własym nazwiskiem. Teoretycznie również praca zamieszczona przez innego użytkownika, podpisana jego nazwiskiem lub pseudonimem, nie powinna być kopiowana.

Ciekawe rozwiązanie jest w serwisie Shvoong. Użytkownik zamieszczając treść w serwisie wybiera również licencję, na jakiej tekst będzie opublikowany. Można całkiem zastrzec prawa autorskie, bądź też umieścić tekst na licencji Creative Commons. Ta ostatnia pozwala między innymi na umieszczanie publikacji w innych serwisach. Poza licencjami, serwis pozwala również zarabiać użytkownikom. Za pobranie publikacji (która niekoniecznie musi być opracowaniem lektury) użytkownik otrzymuje pieniądze, które następnie serwis wypłaca za pośrednictwem PayPal. Serwis ma jednak minusy, na przykład w postaci dość zawiłych przetłumaczeń na polski język.


Wzięliśmy pod lupę najpopularniejsze serwisy z kategorii „Edukacja”, które oferują internautom gotowe materiały lub też opcję rozwiązywania zadań przez społeczność.

Pobierz ebook "Social media marketing dla firm i agencje się w nim specjalizujące"