Kampania wyborcza w sieci - cz. 1

Wspomnieć należy, że większość działań opisanych w artykule miała miejsce w USA, a więc innym systemie polityczno-prawnym i co najważniejsze, innej kulturze politycznej.

W Polsce, wśród kadr politycznych, mało jest ludzi, którzy maja charyzmę chociaż w części pozwalającą na uzyskanie takich efektów, jak kandydaci w USA. Dochodzi do tego również nastawienie Polaków do kadr rządzących - króluje tu przeważnie niechęć. Dlatego, jeśli myślą, że znaleźli nowy sposób na szerzenie swej perswazji, to są w błędzie, ponieważ użytkownik w sieci jest nie tylko bardziej odporny na przekaz marketingowy, ale i bardziej wybredny...a już na pewno bardziej krytyczny.

Niemniej jednak Internet ułatwiałby konsolidację i komunikację pomiędzy politykiem/politykami, a twardym elektoratem. Pytanie, czy partie w Polsce są gotowe realnie wsłuchać się w głos wyborców i otworzyć na dyskusję, w przeciwieństwie do reprezentowania tylko własnych interesów, tak jak miało to miejsce do tej pory? Gdyby tak się stało, byłby to ewenement.

Poza niewielkimi wyjątkami, dotyczącymi przede wszystkim rynku amerykańskiego, brytyjskiego i francuskiego, kampanie polityczne w sieci koncentrują się przede wszystkim na podstawowym wykorzystaniu Twittera i Facebooka.
Jeden z najbardziej "ekscentrycznych" sposobów angażowania wyborców ma Socjalistyczna Partia Austrii, która namawia do przesyłania na ich stronę ... pieśni socjalistycznych. Zebrane pieśni można posłuchać tutaj: www.spoe.at/musik

@Krystian działania podejmowane przez polityków w USA są pewnym trendem, nie należy kopiować ich i wdrażać w sposób bezwarunkowy w Polsce, o czym w 1993 przekonało się dawne KLD. Z drugiej strony poza USA one (trendy) nawet jak się pojawią, nie maja większego znaczenia, są pewnym ewenementem stąd spora część przytoczonych z USA w tym artykule. Oczywiście, że jest inny reżim w USA niż w Polsce oraz kultura polityczna, dlatego powtórzę się nie można kopiować pewnych rozwiązań.

Charyzma swoją drogą, nie jest tak że wszyscy kandydaci w USA posiadają charyzmę, a jednak osoby bez radzą sobie całkiem sprawnie. Co do samej sieci to ważny też jeszcze inny czynnik np.: interakcja. To nie TV gdzie polityk może powiedzieć co chce, a ktoś albo w to wierzy albo nie. W internecie może się na ten temat wypowiedzieć i to bezpośrednio do polityka. Wszystko co wrzucone do sieci też nie ginie i to jest duży plus jeśli chodzi o nas wyborców a polityków.

@Maciej
Spora część działań jak na przykład te pieśni są ewidentnie chybione i mam wrażenie że wynikają z niezrozumienia jak można dotrzeć do wyborcy w sieci. Tak jak by w polityce i dla przeciętnego zjadacza chleba liczyły się tylko pieśni socjalistyczne. W Polsce była już strona jednego z polityków SLD gdzie w zakładce program było pusto, za to można było sobie pobrać widget ;)

@Maciej @Tomasz

Wykorzystywanie Internetu w kampanii wyborczej ma bardzo różne aspekty - nie tylko nazwijmy to "wizerunkowe". Każdy wysłany mail, newsletter, czy mailing to kampania w sieci, wykorzystywanie komunikatorów internetowych to również kampania online, jak również display w najpopularniejszych portalach. Skoro tak to żeby to wszystko hulało potrzebna jest konkretna strategia komunikacji interaktywnej kandydata, bądź partii.

Wielopoziomowość Internetu może być pułapką dla polityków, gdyż nieumiejętne działanie w sieci to prosta droga do rozmycia komunikatu, który powinien skłonić wyborcę do oddania głosu.

Uważam, że polityk zanim zacznie działać w sieci, czy konkretnie w mediach społecznościowych najpierw powinien sobie odpowiedzieć na ważne pytanie:
po co to w ogóle robić? Duża część społeczeństwa uważa polityków za grupę społeczną, której główną cechą jest to, że jest. Jeśli bycie polityków online będzie takie jak offline to czuję, że nas zanudzą sensacje...