CEO Intela w maju odejdzie ze stanowiska

Przetasowania kadrowe na najwyższych szczytach, zawsze wzbudzają emocje, jednak w tym przypadku są one wyjątkowo silne, tak jak wyjątkowa na tle obecnych standardów była kariera samego Otteliniego, który z Intelem związał się aż cztery dekady temu. Do spółki trafił on w latach 70., a w latach 90. zajmował już kluczowe funkcje. W 2002 roku wszedł do zarządu, a w 2005 roku zastąpił Craiga Barreta na stanowisku prezesa.

W chwili objęcia sterów przez Otelliniego, Intel nie był w najlepszej formie. Zadyszka spowodowana m.in. kiepskim odbiorem procesora Pentium IV sprawiła, że firma stanęła przed poważnymi problemami. Ottelinii nie wahał się ratować ją za pomocą drastycznych metod, które – choć nie przysporzyły mu popularności wśród pracowników objętych redukcjami – pozwoliły Intelowi złapać oddech i przystąpić do ofensywy. Spółka w krótkim czasie odzyskała utraconą na rzecz AMD pozycję lidera w zakresie produkcji procesorów, ale jej największym sukcesem było dynamiczne wejście na rynek mobilny, na którym obecnie niepodzielnie panuje, dostarczając procesory niemal wszystkim dużym producentom sprzętu przenośnego, włączając w to wybrednego Apple'a.

Choć firma pod wodzą Otelliniego nie uniknęła oczywiście kłopotów, a ciągnące się spory z Komisją Europejską zarzucającą jej praktyki monopolistyczne, kładły się cieniem na wizerunek technologicznego giganta, to nie ma jednak wątpliwości, że „pod koniec dnia w kasie się zgadza”. Otellini zostawia firmę w szczytowej formie i z obiecującymi widokami na przyszłość, a sam obiecuje pomóc w poszukiwaniach kandydata odpowiedniego na jego miejsce.