Substack chce zyskać na zamieszaniu z Twitterem

Przejęcie Twitter przez Elona Muska wywołało niemałe trzęsienie ziemi, na którym ma nadziej zyskać m.in. Substack. Ta newsletterowa platforma celuje w przejęcie użytkowników Twittera, którym niekoniecznie mogą spodobać się nowe rządy u konkurencji, a wprowadzenie usługi o nazwie Substack Chat, to rzucenie bezpośredniego wyzwania. Nowa funkcja umożliwia bowiem autorom Substacka bezpośrednią komunikację z najbardziej zaangażowanymi i lojalnymi czytelnikami bezpośrednio w aplikacji mobilnej.

Dzięki niej , Substack chce zająć miejsce, które dotychczas zajmował właśnie Twitter, który tradycyjnie jest już miejscem najgorętszych dysput między twórcami. I jasne, społeczności tworzą się również na innych platformach takich jak Discord, Slack i Telegram, ale Twitter - jako ten pierwszy - wciąż jest najlepszym miejscem do rzucania kija w mrowisko. 

Substack twierdzi, że nowa funkcja czatu "w żadnym wypadku nie jest klonem Twittera", ale fakty są takie, że pokrywa się z tym, w jaki sposób autorzy korzystali z Twittera jeszcze przed chwilą. 

Nowa funkcja nie będzie włączona domyślnie. Trzeba będzie ją uruchomić w "Ustawieniach" lub po prostu rozpoczynając nowy wątek w aplikacji Substack na iOS. Substack mówi, że pisarze, w tym dziennikarz sportowy Joe Posnanski i pisarz Hunter Harris, zaczęli już czatować w serwisie.

W niektórych przypadkach czaty były używane do omawiania wydarzeń na żywo – takich jak Game 3 z World Series, w innych służyły jako zamiennik e-maili lub innych kanałów. W odróżnieniu od nich, nowa usługa umożliwi czytelnikom reagowania na otrzymywane treści. Jak? Oczywiście za pomocą emotikonów i własnych komentarzy. 

Substack jest liderem rynku tzw. płatnych newsletterów

W ostatnim czasie płatne newslettery rozsyłane przez dziennikarzy, którzy swoją pozycję wykuwali w mniej lub bardziej tradycyjnych mediach, "poszło na swoje", by wymienić, choćby Aleksa Kantrowitza i Anne Helen Petersen z Buzzfeeda, Caseya Newtona, z The Verge, Josha Constine'a z TechCruncha, Emily Atkin z The New Republic. Największą zaletą niezależności - oprócz oczywiście większej swobody - jest bowiem kontrola nad listą subskrybentów. 

Autorzy korzystający z platformy Substacka zachowują bezpośrednie relacje biznesowe z subskrybentami, co sprawia, że nie są uzależnieni od wybranej usługi i w razie konieczności mogą przenieść się gdzie indziej wraz z czytelnikami. Co ważne, dostęp do płatnych biuletynów nie jest też ani "groszowy" (za roczny dostęp trzeba zapłacić minimum 60 dolarów), ani "darmowy", czyli w praktyce oparty na reklamach. Jak tłumaczy Substack, takie podejście pozwala na utrzymanie zainteresowania wśród dziennikarzy tworzących prawdziwie jakościowe treści.

Substack konsekwentnie dodaje nowe możliwości interakcji z publicznością. Na początku roku testował  funkcjonalność umożliwiającą wysyłanie filmów w prywatnej wersji beta. Podobnie jak w przypadku postów w biuletynach, twórcy mogliby zdecydować, czy chcą trzymać filmy za paywallem, czy nie. Filmy na Substacku mają pozwolić wydawcom bardziej angażować subskrybentów, zgromadzonych wokół ich treści. Jako przykład Substack wskazał na słynną autorkę piosenek Patti Smith, która opublikowała wideo, na którym wykonuje wersję swojej piosenki „Peaceable Kingdom” przy akompaniamencie fortepianu. Inni twórcy wzięli udział w prywatnym teście beta, przesyłając filmy o gotowaniu i nagrania rozmów przy okrągłym stole.